Κάθε ανθρώπινο ον έχει κίνητρα, και κάθε ανθρώπινη συμπεριφορά παρακινείται από αυτά προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες του. Ως εκ τούτου, όταν λέμε ότι ένα παιδί δεν έχει κίνητρο για μια συγκεκριμένη δραστηριότητα, αυτό που εννοούμε είναι ότι η εν λόγω δραστηριότητα, τη δεδομένη στιγμή, με τον τρόπο που παρουσιάζεται, δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες του.
Ακούμε συχνά τους γονείς να παραπονιούνται πως το παιδί τους είναι αδιάφορο ή τεμπελιάζει για το σχολείο και τα μαθήματα. Όταν όμως τα παιδιά δείχνουν απάθεια δεν σημαίνει πως έχουν χάσει το κίνητρό τους για μάθηση – το πιθανότερο είναι πως ο τρόπος εκμάθησης του υλικού είναι αυτός που δεν τους ικανοποιεί. Επομένως, η απάθεια δεν είναι το πρόβλημα. Είναι το σύμπτωμα του προβλήματος το οποίο πηγάζει από τη μη συσχέτιση του υλικού με τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντα των παιδιών. Με άλλα λόγια, δεν υπάρχει κανένας τρόπος να παρακινήσεις τα παιδιά να κάνουν κάτι το οποίο θεωρούν μάταιο. Περισσότερα about Τα κίνητρα μάθησης – Πότε και πώς χάνεται το κίνητρο που οδηγεί στη μάθηση; …
