Το παιδί από την πρώτη μέρα της ύπαρξής του, έρχεται και αλλάζει τα πάντα στη ζωή των γονιών του. Ο πόνος για να το φέρει η μάνα στον κόσμο, τα ατελείωτα ξενύχτια για να γευματίσει σωστά, ο πρώτος πυρετός που θα ανεβάσει, οι πρώτες μέρες στο σχολείο, η πρώτη φορά που θα δώσει εξετάσεις, η πρώτη του βραδινή έξοδος, οι πρώτες του διακοπές χωρίς τους ίδιους, η εισαγωγή του στο πανεπιστήμιο, η επαγγελματική του αποκατάσταση, η συναισθηματική του αποκατάσταση, η μέρα που θα γίνει το ίδιο γονιός, αλλά πάνω από όλα η ευτυχία του! Από τη στιγμή της γέννησής του, ξεκινάει το μεγαλύτερο ταξίδι τους. Ένα ταξίδι γεμάτο αγωνίες, ανησυχίες, φόβους, εκπλήξεις που δε θα ολοκληρωθεί με την ενηλικίωσή του, θα διαρκέσει ακόμα περισσότερο…

Και όμως, οι γονείς βιώνουν όλο αυτό σαν το μεγαλύτερο θαύμα της ανθρώπινης ύπαρξης. Ένα θαύμα που δύσκολα μπορούν να το περιγράψουν με λόγια, και από ότι λένε, δύσκολα μπορείς να κατανοήσεις αν δεν είσαι ο ίδιος γονιός.  Περισσότερα about Οι γονείς είναι πιο ευτυχισμένοι – Η μητρότητα και η πατρότητα συνδέονται με το νόημα και την ευτυχία! …

“Μην κρίνετε για να μην κριθείτε” –  Καινή Διαθήκη (Ματθ. ζ’ 1)

Σε κανέναν μας δεν αρέσει να υπάρχει κάποιος που να αισθάνεται και να σκέφτεται αρνητικά για εμάς και να έχει επικριτική διάθεση απέναντί μας. Η κριτική όμως, μας τοποθετεί ακριβώς σε αυτήν τη θέση. Οι άνθρωποι έχουμε την τάση να κρίνουμε τους πάντες και τα πάντα, κρίνοντας με βάση τα δικά μας μέτρα και σταθμά, και τα δικά μας πιστεύω για το σωστό και το λάθος.

Έρευνες δείχνουν ότι μετά τα εγκλήματα της σωματικής και σεξουαλικής κακοποίησης, η κριτική, η απόρριψη και η εγκατάλειψη, έχουν βρεθεί να έχουν τις πιο τραυματικές ψυχολογικές επιπτώσεις σε ένα άτομο. Από αυτά τα τρία, η κριτική είναι η πιο διαδεδομένη και η πιο επαναλαμβανόμενη στην κοινωνική αλληλεπίδραση των ανθρώπων. Περισσότερα about Πώς επηρεάζει η κριτική των γονιών τα παιδιά; – “Δεν κάνεις τίποτα σωστά” …

Ακούμε αρκετά συχνά ότι τα σημερινά παιδιά είναι δύσκολα παιδιά, και η ανατροφή τους είναι πολύ πιο απαιτητική από αυτήν που ήταν κάποτε. Στα παλαιότερα χρόνια οι γονείς μεγάλωναν τα παιδιά τους χωρίς να έχουν κάποια ιδιαίτερη εκπαίδευση και ενημέρωση από ειδικούς, και ο ρόλος του καθενός στο σπίτι ήταν ξεκάθαρος. Ο πατέρας αναγνωριζόταν ως η ανώτατη εξουσία, ακολουθούσε η μητέρα και στο τέλος τα παιδιά τα οποία έπρεπε να υπακούν και τους δύο γονείς. Οι σημερινοί γονείς όμως δέχονται και βομβαρδίζονται από χιλιάδες πληροφορίες για μεθόδους ανατροφής και διαπαιδαγώγησης για να τα βγάλουν πέρα με την πρόκληση του να μεγαλώνεις παιδί στη σημερινή κοινωνία.

Τι είναι όμως αυτό που έχει αλλάξει τις τελευταίες δεκαετίες που από τη μια πλευρά κάνει τα σημερινά παιδιά να φαίνονται πολύ διαφορετικά, και από την άλλη κάνει τους σημερινούς γονείς να σηκώνουν τα χέρια ψηλά σε συμπεριφορές των παιδιών τους; Περισσότερα about Πρέπει να συμπεριφορόμαστε στα παιδιά ισότιμα με τους ενήλικες; – Το μεγάλο ντιμπέιτ! …

Όλοι οι γονείς θέλουν να φροντίζουν, να προστατεύουν και να παρέχουν ασφάλεια στα παιδιά τους. Είναι το ένστικτο των γονιών αυτό που θέλει να διασφαλίζει τις καλύτερες δυνατές συνθήκες για την επιβίωση των μικρών τους – κάτι που παρατηρείται πέρα από το ανθρώπινο είδος.

Ποιοι είναι όμως οι υπερπροστατευτικοί γονείς και γιατί αξίζει να αναφερθούμε ιδιαίτερα σε αυτούς;

Οι υπερπροστατευτικοί γονείς θέλουν να προστατέψουν και να προφυλάξουν τα παιδιά τους από το κακό και τον πόνο, από τη στεναχώρια, από τις κακές εμπειρίες και την απόρριψη, από τα πληγωμένα συναισθήματα, από την αποτυχία και τις απογοητεύσεις. Διαβάζοντας αυτό ίσως κάποιος αναρωτηθεί τι κακό μπορεί να υπάρχει σε αυτού του είδους τη συμπεριφορά των γονιών. Αν σκεφτούμε λίγο πιο βαθιά όμως θα δούμε ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν με υπερπροστατευτικούς γονείς στερούνται σημαντικές εμπειρίες. Περισσότερα about Οι υπερπροστατευτικοί γονείς – “Θέλω μόνο να το προφυλάξω από τα δύσκολα…” …

Πώς νιώθει το παιδί σας; Ποιες είναι οι αγωνίες του και οι ανησυχίες του; Πόσο ευτυχισμένο και ξένοιαστο νομίζετε ότι είναι; Αν σας έκανε κάποιος αυτές τις ερωτήσεις, πόσο σίγουροι είσαστε ότι θα μπορούσατε να δώσετε μια αντικειμενική και κοντά στην πραγματικότητα απάντηση;

Πρόσφατη έρευνα που έγινε στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, αποκάλυψε ότι οι γονείς έχουν συχνά μία μη ρεαλιστική ρόδινη εικόνα της συναισθηματικής ζωής των παιδιών τους. Πιο συγκεκριμένα  η μελέτη έδειξε ότι οι γονείς τείνουν να υπερεκτιμούν την αισιοδοξία των παιδιών τους και από την άλλη πλευρά τείνουν να υποβαθμίζουν τις ανησυχίες τους. Πόσο αλήθεια είναι όμως αυτό το ροζ συννεφάκι της παιδικής ηλικίας που έχουμε ίσως οι περισσότεροι στο μυαλό μας;  Περισσότερα about Όταν οι γονείς υποβαθμίζουν τα συναισθήματα των παιδιών – “Ξέρεις πώς νιώθω;” …

Οι περισσότερες έρευνες που είχαν γίνει στο παρελθόν, δεν είχαν δώσει ιδιαίτερη βαρύτητα στο ρόλο που έχει ο πατέρας στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών, με αποτέλεσμα να θεωρείται η επιρροή του ως μη σημαντική ή να χαρακτηρίζεται ο ίδιος ως αδιάφορος στην όλη διαδικασία.

Οι σημερινές έρευνες όμως αποδίδουν έναν τελείως διαφορετικό ρόλο στον πατέρα από αυτόν που ίσχυε στο παρελθόν. Σήμερα υπάρχει συμφωνία στο ότι ο πατέρας διαδραματίζει ένα μοναδικό και κρίσιμο ρόλο στην ανατροφή και καθοδήγηση των παιδιών. Ο μπαμπάς μπορεί να είναι το ίδιο ευαίσθητος με το μωρό όπως και η μαμά, και καθώς το παιδί μεγαλώνει ο μπαμπάς μπορεί να αναλάβει επιπρόσθετους ρόλους στην πνευματική καθοδήγηση και κοινωνική ανάπτυξη του παιδιού. Ακόμα και όταν ο μπαμπάς απλά παίζει με το παιδί του, βοηθάει και καλλιεργεί την ανάπτυξή του. Περισσότερα about Ο ρόλος του πατέρα στη διαπαιδαγώγηση – Μήπως τον έχουμε υποτιμήσει; …

Η οικογένεια παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στον τρόπο που αντιλαμβάνονται τα παιδιά τον κόσμο και στον τρόπο που διαμορφώνουν τα συναισθήματά και τη συμπεριφορά τους. Ο μπαμπάς και η μαμά δίνουν στα παιδιά τη συναισθηματική και υλική ασφάλεια και έτσι τα παιδιά αισθάνονται ότι μπορούν να βασίζονται σε αυτούς όσο δύσκολα και αν είναι τα πράγματα. Αυτή η θετική εικόνα είναι που δίνει στα παιδιά εμπιστοσύνη, δύναμη και αυτοπεποίθηση.

Τι γίνεται όμως όταν αυτή η εικόνα που διαμορφώνουν τα παιδιά για την οικογένεια και τους γονείς τους κλονίζεται μέσα από τους καυγάδες και τις συγκρούσεις;

Τα παιδιά δεν είναι παθητικά στους καυγάδες των γονιών τους. Αντίθετα, συμμετέχουν ενεργά σε όλη αυτή την κατάσταση. Όταν οι γονείς δεν τα πηγαίνουν καλά σαν ζευγάρι και όταν δεν βρίσκουν κοινή γραμμή αντιμετώπισης των καθημερινών προβλημάτων, τα παιδιά το καταλαβαίνουν και το αντιλαμβάνονται πολύ καλά αυτό. Περισσότερα about Οικογενειακοί καυγάδες – Πώς επηρεάζουν τα παιδιά; …

Ο Leo Buscaglia, έχει πει πως συχνά υποτιμούμε τη δύναμη ενός αγγίγματος, ενός χαμόγελου, μιας ευγενικής λέξης, ενός ειλικρινούς κομπλιμέντου ή τη μικρότερη πράξη φροντίδας – όλα αυτά έχουν τη δυνατότητα να αλλάξουν μια ζωή! Το άγγιγμα και η σωματική επαφή έχουν αναμφισβήτητα τεράστια δύναμη στη ψυχοσύνθεση των ανθρώπων. Ένα χάδι, μια αγκαλιά, ένα απαλό άγγιγμα στον ώμο, μπορούν να αποδειχθούν πιο ευεργετικά στη συναισθηματική και ψυχική μας υγεία ακόμα και από φάρμακο.

Μεγάλη έρευνα που έγινε στο Πανεπιστήμιο του Μαϊάμι, αποκάλυψε τα σωματικά και συναισθηματικά οφέλη που έχει η ανθρώπινη σωματική επαφή σε όλες τις ηλικιακές ομάδες! Περισσότερα about Η δύναμη που κρύβει η σωματική επαφή! …

Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν νιώσει ενοχή και γνωρίζουν ότι δεν είναι κάτι ευχάριστο. Η ενοχή είναι ένα από τα πιο δυνατά συναισθήματα και συνδέεται άμεσα με τη συνείδηση μας. Μπορεί να κατευθύνει τη συμπεριφορά μας, να επηρεάζει τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας και τον κόσμο γύρω μας. Σύμφωνα με τον ορισμό της, η ενοχή δημιουργείται όταν έχουμε πράξει κάτι λάθος. Καμιά φορά όμως μπορεί να αισθανόμαστε ένοχοι ακόμα και αν δεν έχουμε διαπράξει κάποια παράβαση – αυτού του είδους η ενοχή κατευθύνεται από ψυχολογικά αίτια, έχει ψυχολογικό αντίκτυπο στο μυαλό του ατόμου και σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να προκληθεί εσκεμμένα από τρίτους.

Για ποιους λόγους όμως θα επιλέγαμε να δημιουργήσουμε ενοχή σε κάποιον και ιδιαίτερα σε ένα παιδί; H ενοχή είναι αναμφισβήτητα ένα ισχυρό συναίσθημα και αρκετά συχνά μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο πίεσης ή χειραγώγησης, ακόμα και ως εργαλείο ανατροφής στην περίπτωση των παιδιών. Περισσότερα about Η ενοχή στα παιδιά – Αρνητικές συνέπειες στη ψυχοσύνθεσή τους… …

Μία από τις πιο σημαντικές δεξιότητες των παιδιών είναι η ικανότητά τους να παρατηρούν – να παρατηρούν και να επεξεργάζονται τους πάντες και τα πάντα. Εκατοντάδες έρευνες δείχνουν την τάση και τη θέληση των παιδιών να μιμούνται τη συμπεριφορά των γονιών τους. Οι έρευνες επίσης δείχνουν ότι τα παιδιά μεγαλώνοντας τείνουν να μοιάζουν σε μεγάλο βαθμό τους γονείς τους. Αυτό το γεγονός αποδεικνύεται μεγάλη ευθύνη για τους γονείς διότι έχουν τεράστια επιρροή στην εξέλιξη των παιδιών τους.

Κοινωνικοί επιστήμονες και γενετιστές έχουν εντοπίσει πολλές συμπεριφορές που επαναλαμβάνονται από τη μια γενιά στην επόμενη. Για παράδειγμα, τα παιδιά που οι γονείς τους καπνίζουν στο σπίτι έχουν περισσότερες πιθανότητες να γίνουν και οι ίδιοι καπνιστές. Περισσότερα about Οι γονείς ισχυρό πρότυπο για τα παιδιά – Το μήλο κάτω από τη μηλιά…; …

Στην Ελληνική μυθολογία ο Κέρβερος αντιπροσωπεύει τον φύλακα του Άδη και έχει συνήθως την μορφή σκύλου – όχι όμως οποιουδήποτε σκύλου. Συνηθέστερα έχει τρία κεφάλια και ουρά που στην άκρη της έχει ένα κεφάλι φιδιού ή δράκου. Στεκόταν άγρυπνος φρουρός στην πύλη του Άδη χωρίς να πειράζει εκείνους που ήθελαν να μπουν, αλλά κατασπάραζε όλους όσους τολμούσαν να βγουν.

Στην πραγματικότητα όμως όταν χαρακτηρίζουμε κάποιον ως “κέρβερο”, δεν έχουμε αυτή την εικόνα στο μυαλό μας. “Στις δημώδεις ελληνικές εκφράσεις, κέρβερος καθιερώθηκε να χαρακτηρίζεται κάθε άγρυπνος αλλά και αυστηρός φρουρός ή θεματοφύλακας ακόμη και αξιών π.χ. “αυτός είναι κέρβερος στη δουλειά του” ή “κέρβερος στην οικογένειά του” (Βικιπαίδεια). Περισσότερα about Οι γονείς “κέρβεροι” και ο υπερβολικός έλεγχος – Νέες έρευνες για τις επιπτώσεις στα παιδιά! …

“Μου έχεις εμπιστοσύνη;” Σκεφτείτε για λίγο πόσες φορές έχετε κάνει αυτή την ερώτηση, καθώς επίσης και πόσες φορές έχετε δεχτεί αυτή την ερώτηση. Οι περισσότεροι άνθρωποι την εμπιστοσύνη τη θεωρούν ως ένα από τα πιο σημαντικά κριτήρια για να αξιολογήσουν την ποιότητα της σχέσης τους με τους άλλους. Όταν δεν εμπιστευόμαστε κάποιον, η παρουσία του μας δημιουργεί ανασφάλεια ίσως και άγχος, η γνώμη του μπορεί να μας προκαλεί σύγχυση ακόμα και αδιαφορία, και η συμπεριφορά του να κρίνεται ως απρόβλεπτη και αναξιόπιστη. Χωρίς την εμπιστοσύνη, όλες οι σχέσεις είναι εύθραυστες και έτοιμες να καταρρεύσουν.

Έχει αποδειχθεί ότι οι άνθρωποι έχουν μια φυσική προδιάθεση να εμπιστεύονται και να κρίνουν την αξιοπιστία των άλλων – νευροβιολογική δομή και δραστηριότητα του εγκεφάλου που μπορεί να τροποποιηθεί.

Περισσότερα about Η εμπιστοσύνη των παιδιών προς τους γονείς – Καθορίζει μελλοντικές σχέσεις! …

Ενοχή! Ένα συναίσθημα αναμφισβήτητα δυνατό. Όλοι μας έχουμε κάνει πράγματα που έχουμε μετανιώσει και έχουμε νιώσει ενοχή για αυτά. Πράγματα που ίσως θα μπορούσαμε να έχουμε κάνει καλύτερα ή πράγματα που δεν θα έπρεπε να κάνουμε καθόλου. Μερικές φορές νιώθουμε ενοχές όταν η συμπεριφορά μας παραβαίνει τους ηθικούς μας κώδικες και τις οικογενειακές μας αξίες. Άλλες φορές νιώθουμε ενοχή γιατί δουλεύουμε πολύ και άλλες γιατί δουλεύουμε λίγο, ή καθόλου. Και κάποιες φορές νιώθουμε απλά ενοχή!

Οι περισσότεροι γονείς νιώθουν έστω και σε μικρό βαθμό ενοχή κατά τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους – τουλάχιστον οι καλοί γονείς. Η ενοχή σε φυσιολογικά επίπεδα είναι σημάδι αγάπης και επιθυμίας να κάνουν οι γονείς το καλύτερο που μπορούν για να μεγαλώσουν ένα υγιές παιδί (η ενοχή έχει τη θετική πλευρά της βελτίωσης).

Περισσότερα about Οι ενοχικοί γονείς – “Αν δεν κάνω αυτό που μου ζητάει, δε θα ξέρει πόσο το αγαπώ” …

“Όταν θέλω κάτι, ξέρω τον τρόπο για να το αποκτήσω, έχω βρει το τέλειο κόλπο” μου λέει η Νικολέτα 9 χρονών, “Στην αρχή το λέω στη μαμά μου που είναι πιο δύσκολη. Άμα μου πει όχι, τότε τρέχω στον μπαμπά μου που μπορώ να τον πείσω στο δευτερόλεπτο, και κατευθείαν παίρνω αυτό που θέλω. Μετά βέβαια μπορεί να καυγαδίσουν μεταξύ τους γιατί λέει η μαμά πως δεν έχουν κοινή γραμμή, αλλά γρήγορα ξεχνιέται ο καυγάς κι όλα μια χαρά”.

Αρκετές φορές, οι γονείς έχουν διαφορετικές ιδέες και αντιλήψεις για την ανατροφή και τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών. Οι διαφωνίες αυτές συχνά καταλήγουν σε καυγάδες για το ποιος έχει το το δίκιο και ποιος το άδικο. Τότε τα παιδιά είναι πολύ πιθανόν να αρχίσουν να χρησιμοποιούν τους γονείς τους στρέφοντας τον έναν εναντίον του άλλου για να πετύχουν αυτό που θέλουν. Περισσότερα about Όταν οι γονείς διαφωνούν στη διαπαιδαγώγηση – Πεδίο μάχης; …

Όλοι μας ζούμε και μεγαλώνουμε σε κοινωνίες όπου υπάρχουν και εφαρμόζονται κανόνες. Είτε οι κοινωνία είναι μικρή, όπως για παράδειγμα αυτή της οικογένειας, είτε είναι μεγαλύτερη όπως αυτή του σχολείου, καλούμαστε να τηρούμε κανόνες προκειμένου να υπάρχει ομαλή λειτουργία στην κοινωνική ομάδα όπου ζούμε και συναναστρεφόμαστε. Με τους κανόνες, το περιβάλλον μας γίνεται προβλέψιμο, ξέρουμε τι έχουμε να περιμένουμε και πώς πρέπει να συμπεριφερθούμε, και αυτό μας δίνει ένα αίσθημα σιγουριάς και ασφάλειας. Σκεφτείτε για λίγο πώς θα ήταν αν δεν υπήρχαν κανόνες – θα επικρατούσε χάος, και τα συναισθήματα ανασφάλειας και αβεβαιότητας θα ήταν έντονα ακόμα και στην πιο απλή συναναστροφή μας με τους άλλους ανθρώπους. Περισσότερα about Η αναγκαιότητα των κανόνων – “Ας μου πουν ξεκάθαρα τι θέλουν και τότε θα το κάνω” …

“Υπάρχουν στιγμές που νιώθω να χάνω τον έλεγχο. Ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό που πιέζομαι πολύ με τη δουλειά, φωνάζω και μιλάω άσχημα όταν δεν με ακούν”, παραπονιέται ο μπαμπάς της Μαρίνας και του Κώστα. “Μετά με πιάνουν τύψεις και ενοχές γιατί έχω πει στον εαυτό μου εκατοντάδες φορές ότι δε θα το ξανακάνω. Τότε είναι που αρχίζω και σκέφτομαι ότι ποτέ δε θα γίνω καλός πατέρας”.

Το άγχος της ανατροφής των παιδιών, γίνεται όλο και συχνότερο φαινόμενο στη σημερινή κοινωνία που ζούμε. Περισσότερα about Το άγχος της ανατροφής – “Υπάρχουν στιγμές που νιώθω να χάνω τον έλεγχο…” …

Η σχέση μητέρας-βρέφους τα πρώτα χρόνια θεωρείται ιδιαίτερα σημαντική, διότι έχει βρεθεί να επηρεάζει όλες τις μελλοντικές σχέσεις που θα δημιουργήσει το άτομο. Η θεωρία αυτή έγινε γνωστή από το έργο του John Bowlby ο οποίος αναγνώρισε πως η ποιότητα της προσκόλλησης με το πρόσωπο φροντίδας στη βρεφική ηλικία, καθορίζει την ανάπτυξη της προσωπικότητας του ατόμου καθώς και τις μετέπειτα κοινωνικές του σχέσεις.

Ο Bowlby (1973), υποστήριξε ότι τα βρέφη γεννιούνται με προγραμματισμένες συμπεριφορές όπως το κλάμα, το χαμόγελο, τη βλεμματική παρακολούθηση κ.α., οι οποίες λειτουργούν με σκοπό να κρατούν τους γονείς κοντά τους έτσι ώστε να ικανοποιούν τις βιολογικές και συναισθηματικές τους ανάγκες.

Περισσότερα about Η σχέση μητέρας βρέφους – Κρίσιμη για όλη τη μετέπειτα ζωή! …

Ο τρόπος που επικοινωνούμε με τους γύρω μας, είναι αυτός που θα καθορίσει και τη σχέση που θα δημιουργήσουμε μαζί τους. Αν η επικοινωνία μας με κάποιον είναι θετική, τότε λέμε ότι έχουμε μια καλή σχέση με αυτό το άτομο και το πιθανότερο είναι πως αναζητούμε ευκαιρίες επικοινωνίας και συνεύρεσης μαζί του. Αν όμως η επικοινωνία είναι άσχημη έως αδύνατη, τότε το πιθανότερο είναι ότι αποφεύγουμε να αναπτύξουμε κάποια σχέση και να συνερευθούμε με αυτό το άτομο. Περισσότερα about Επικοινωνήστε αποτελεσματικά με τα παιδιά! …

Δεν νομίζω να υπάρχει γονιός που να μην θέλει να επικρατεί ένα θετικό κλίμα στην οικογενειακή ατμόσφαιρα του σπιτιού του, να υπάρχει καλή επικοινωνία και όλα τα μέλη της οικογένειας να νιώθουν αποδοχή, σεβασμό και ευτυχία. Καμιά φορά όμως, εξαιτίας των προβλημάτων και της πίεσης που βιώνουμε όλοι στην καθημερινότητά μας, παραβλέπουμε τα αυτονόητα προκειμένου να διατηρούμε καλές σχέσεις τόσο με τους γύρω μας, όσο και με την οικογένειά μας. Υπάρχουν κάποιο βασικοί παράγοντες που πρέπει να τηρούνται αν θέλουμε να έχουμε καλές σχέσεις με τα παιδιά μας.

Περισσότερα about Δημιουργήστε θετικές σχέσεις με τα παιδιά! …

Κάνοντας αυτή την ερώτηση σε γονείς, η αλήθεια είναι πως δύσκολα θα μπορούσε κανείς να έχει μια αντικειμενική απάντηση. Και ποια είναι άραγε τα κριτίρια που ορίζουν τον “καλό” γονιό; Θα μπορούσε κάποιος να πει <<Φυσικά και είμαι καλός γονιός, όλη μέρα ασχολούμαι με τα παιδιά μου, φροντίζω να μην τα λείψει τίποτα, περνάω πολύ χρόνο μαζί τους, τα συμβουλεύω συνέχεια, δεν τα χαλάω χατίρι, έχω διαβάσει τόσα βιβλία…>>. Περισσότερα about Πόσο “καλός” γονιός είστε; …